Slotdag Wac 2024

De WAC 2024 zit erop. De strijd is gestreden, de prijzen zijn verdeeld, het gezellige napraten op de woensdagavonden (veelal op het terras) is verleden tijd. Hopelijk valt het onvermijdelijke midweekse zwarte gat voor de meest Wac-ers mee.

In totaal deden er 113 clubleden inclusief een aantal jubileumgasten mee. Ze speelden samen 577 rondes, verdeeld over 12 woensdagavonden, dus een kleine 50 per avond. Helaas vielen 3 rondes uit omdat de baan gesloten was. Hierdoor kwalificeerden zich wat minder spelers voor het eindklassement dan we gewend zijn: 32 deelnemers speelden tenminste 4x de Griend en 4x de Heuvel. Drie leden waren elke avond van de partij; zij kunnen eindelijk met vakantie. Met 50 birdies waren de vreugdekreten dit jaar niet van de lucht.

Bij de Wac-1 groep waren de klassement-toppers de laatste avond niet erg in goede doen. Geen van hen kon dagwinnaar Sander Folst (24 punten!) en de nummers twee en drie (Marijke van Gent en Edwin Bruins) bedreigen. Ook behoorden ze dit maal niet bij de grote groep spelers die een birdie scoorden. Dat waren er liefst 6 waarvan Erwin Verduin zelfs twee birdieballetjes rijker werd. Yannick van der Haas stond de leiding in het totaalklassement niet meer af, hij kon zelfs nog één punt aan zijn totaal toevoegen. Dat werd daarmee liefst 153, een score van ruim 19 punten per ronde. Zijn naaste belagers – Ron de Hertog en Anita de Wilde – waren kennelijk bevangen door zenuwen en lieten het afweten. Beiden verbeterden hun score niet, zodat Ron Anita met één punt de baas bleef, 147 om 146. Voorwaar een mooi podium!

Wac-2 kende met Pauline Visser een duidelijke dagwinnares. Zij scoorde liefst 23 punten. Jan Pander maakte een fraaie birdie. Hier zat de spanning en sensatie wel in de einduitslag. Dat gold dan weer niet voor eindwinnares Hilde Bax die met 143 punten zo ruim aan de leiding stond dat ze met een gerust hart op vakantie kon en uiteindelijk ‘op afstand’ met de wisselbeker werd beloond. Achter Hilde was het echter dringen. Rogier Winnubst dacht wellicht met 133 punten voor het ‘zilver’ veilig te zijn en sloeg de laatste ronde – nog maar een paar uur terug van vakantie – over. Dat kwam hem duur te staan. Johan Kools kwam met een eindsprint tot 19 punten op de Griend waarmee hij daar een ’14’ wegwerkte en zo 5 punten aan zijn totaal kon toevoegen. Daarmee passeerde hij Rogier met precies één punt. Daarnaast kwam Erik de Ruijter ‘zomaar’ uit de achterhoede naar voren. Hij had nog maar drie keer de Heuvel gelopen en kon dus de volledige vierde score op die lus toevoegen aan zijn totaal. Met die extra 15 punten kwam hij ook 133. De regel ‘bij gelijke eindstand wint degene met de laagste handicap’ bracht Erik de derde plek in de einduitslag en veroordeelde Rogier naar de vermaledijde vierde plaats die hem overigens als doekje voor het bloeden een fraaie golfparaplu opleverde

Tot slot. Die keurige 1-2-3 lijstjes zijn natuurlijk leuk en horen er zeker bij, maar bij de Wac gaat het – naast een laagdrempelige competitie voor alle leden van jong tot oud – vooral ook om gezelligheid. Lekker samen de baan door en achteraf nakletsen op het terras over die gemiste put, die afzwaaier de struiken in, die waanzinnige birdie, de beste driver, de ideale bunkerslag, zonnepanelen, elektrisch laden, Femke Bol, het klimaat, wie de Amerikaanse verkiezingen moet winnen en hoe we de wereldproblematiek kunnen oplossen. De slotavond droeg daar zeker weer aan bij. Met een hapje en een drankje en een chaotische prijsuitreiking werd het een heuglijke avond.

Tot over 37 weken bij de Wac 2025!!